کد آمارگیر

.شنبه 28 شوال:مجروح شدن پيامبر اكرم ،با سنگ در طائف در هنگام تبليغ

.سه شنبه 1 ذي القعده:ولادت حضرت معصومه؛اخراج حضرت آدم از بهشت

.چهارشنبه 2 ذي القعده :روز قتل شلمغاني(مدعي امامت) به وسيله صدور حكم ارتداد او از جانب امام عصر«323قمري»

پسر كوچكي وارد مغازه اي شد، جعبه نوشابه را به سمت تلفن هل داد. روي جعبه رفت تا دستش به دكمه هاي تلفن برسد و شروع كرد به گرفتن شماره. مغازه دار متوجه پسر بود و به مكالماتش گوش مي داد.

پسرك پرسيد: خانم، مي توانم خواهش كنم كوتاه كردن چمن هاي حياط خانه تان را به من بسپاريد؟

زن پاسخ داد: كسي هست كه اين كار را برايم انجام مي دهد.

پسرك گفت: خانم، من اين كار را با نصف قيمتي كه به او مي دهيد، انجام خواهم داد.

زن در جوابش گفت كه از كار اين فرد كاملا راضي است.

پسرك بيشتر اصرار كرد و پيشنهاد داد: خانم، من پياده رو و جدول جلوي خانه را هم براي تان جارو مي كنم. در اين صورت شما در يكشنبه زيباترين چمن را در كل شهر خواهيد داشت. مجددا زن پاسخش منفي بود. پسرك در حالي كه لبخندي بر لب داشت، گوشي را گذاشت.

مغازه دار كه به صحبت هاي او گوش داده بود به سمتش رفت و گفت: پسر، از رفتارت خوشم آمد؛ به خاطر اينكه روحيه خاص و خوبي داري دوست دارم كاري به تو بدهم. پسر جوان جواب داد: نه ممنون، من فقط داشتم عملكردم را مي سنجيدم. من همان كسي هستم كه براي اين خانم كار مي كند.

نه نميداني!

هيچكس نميداند
پشت اين چهره ي آرام،
در دلم چه مي گذرد!
نه نميداني!
هيچكس نميداند
اين آرامش ظاهر و اين دل نا آرام
چقدر خسته ام ميكند…

شب و روزم گذشت به هزار آرزو

نه رسيدم به خويش، نه رسيدم به او

نه سلامم سلام، نه قيامم قيام

نه نمازم نماز، نه وضويم وضو

دل اگر نشكند به چه ارزد نماز

نه بريز اشك چشم، نه ببر آبرو

نه به جانم شرر، نه به حالم نظر

نه يكي حسب‌حال، نه يكي گفت‌وگو

نه به خود آمدم، نه ز خود مي‌روم

نه شدم سربلند، نه شدم سرفرو

همه جا زمزمه است، همه جا همهمه است

همه جا «لاشريك... »،  همه جا  «وحده... »

نبرد غير اشك، دل ما را به راه

نكند غير آه، دل ما را رفو

نشوي تا حزين هله با مِي نشين

هله سر كن غزل، هله تر كن گلو

به سر آمد اجل، نسرودم غزل

همه‌اش هوي و هاي، همه‌اش هاي و هو

هله امشب ببر به حبيبم خبر

كه غمش مال من، كه دلم  مال او

هله از جانِ جان، چه نوشتي؟ بخوان !

هله گوش گران! چه شنيدي؟ بگو !

بِبَريدم به دوش، به كوي مي‌فروش

كه شرابم شراب، كه سبويم سبو.....

خانداني شيعي كه در سده هاي 2و1 ق محدثّان و فقهاي نامداري از آن برخاستند و به همين علت اين خاندان معروفيت بسيار يافت. اين خانواده اهل كوفه بوده، اما به سبب ارتباط بازرگاني مستمّر افراد آن با حلب، به حلبي شهرت يافته اند.مشاهير آل شعبه 9تن اند: ابوشعبه، علي، عمر، عبيدالله، محمد، عمران، عبدالاعلي، احمد و يحيي.

ابوشعبه از امام حسن و امام حسين(ع)، علي، عمر، عبيدالله، عمران و عبدالاعلي از امام صادق(ع)، محمد و يحيي از امام باقر و امام صادق(ع)، و احمد از امام صادق(ع)  و امام رضا(ع) روايت كرده همۀ آنان مورد وثوق اند.

عبيدالله بن علي كتاب معتبري در فقه دارد كه امام صادق(ع) آن را ستوده و به گفتۀ شيخ طوسي، نخستين اثر فقهي شيعه است.محمد بن علي نيز رساله اي در فقه دارد وبه احمد و يحيي نيز كتبي نسبت داده شده است.

دلم به كما رفته ؛ براي مردنش دست به دعا شويد …

 تقصير من نيست تقصير معلم فارسيمه كه به من ياد نداد “من” با هر “تو”يي “ما” نميشه … :

 هر كه آيد گويد: گريه كن، تسكين است گريه آرام دل غمگين است

چند سالي است كه من مي گريم در پي تسكينم ولي اي كاش كسي مي دانست

چند دريا بين ما فاصله است من و آرام دل غمگينم

 خاطرات را بايد سطل سطل ازچاه زندگي بيرون كشيد . . .
خاطرات نه سر دارند و نه ته . . .
بي هوا مي آيند تا خفه ات كنند . . .
ميرسند . . .
گاهي وسط يك فكر . . .
گاهي وسط يك خيابان . . .
سردت مي كنند . . .
داغت ميكنند . . .
رگ خوابت را بلدند . . .
زمينت مي زنند . . .
خاطرات تمام نمي شوند .

وقتي كه چشم بسته

روي طنابي كه يك سرش در دست تو بود ،

بنــد بازي مي كردم ...

دريافتم كه هميشه در عشق ،

مساله اعتماد بوده است.

ميان چشم هاي بسته من و

دست هاي لرزان تــو !!

در اين حالت كه گرسنگى شديد، بر مسلمانان مستولى گرديده بود و آنان با خوردن گوشت‏حيواناتى كه خوردن آنها مكروه است، گرسنگى را برطرف مى‏كردند، چوپان سياه چهره‏اى كه براى يهوديان گله‏دارى مى‏كرد، حضور پيامبر شرفياب گرديد و درخواست نمود كه حقيقت اسلام را بر او عرضه بدارد.او در همان جلسه بر اثر سخنان نافذ پيامبر ايمان آورد، و گفت: اين گوسفندان همگى در دست من امانت است، و اكنون كه رابطه من با صاحبان گوسفندان بريده شد، تكليف من چيست؟ !

پيامبر در برابر ديدگان صدها سرباز گرسنه، با كمال صراحت فرمود: «در آئين ما خيانت‏به امانت‏يكى از بزرگترين جرمها است.بر تو لازم است همه گوسفندان را تا در قلعه ببرى و همه را به دست صاحبانشان برسانى‏» .او دستور پيامبر را اطاعت نمود و بلافاصله در جنگ شركت كرد و در راه اسلام جام شهادت نوشيد. ⁽¹¹⁾

آرى، پيامبر نه تنها در دوران جوانى، لقب «امين‏» گرفته بود، بلكه در تمام حالات امين و درستكار بود.در تمام دوران محاصره، رفت و آمد گله‏هاى قلعه، در صبح و عصر، كاملا آزاد بود، و يك نفر از مسلمانان در فكر ربودن گوسفندان دشمن نبود. زيرا آنان در پرتو تعاليم عالى رهبر خود، امين و درستكار بار آمده بودند.تنها يك روز كه گرسنگى شديدى بر همه آنها غالب گرديده بود، دستور داد، دو راس گوسفند از گله بگيرند، و باقيمانده را رها كنند، تا آزادانه وارد دژ شوند، و اگر اضطرار شديد در كار نبود، هرگز دست‏به چنين كار نميزد.از اينرو، هر موقع شكايت‏سربازان خود را از گرسنگى مى‏شنيد، دست‏به دعا بلند مى‏كرد و مى‏گفت: بارالها! دژى كه مركز غذا است، به روى سربازان بگشا و هرگز اجازه نمى‏داد، بدون فتح و پيروزى به اموال مردم دستبرد زنند. ⁽¹²⁾

با در نظر گرفتن اين مراتب، غرض‏ورزى گروهى از خاورشناسان تاريخ معاصر روشن مى‏گردد.آنان براى كوچك كردن اهداف عالى اسلام، سعى مى‏كنند اثبات كنند كه نبردهاى اسلام براى غارتگرى و گردآوردن غنائم بوده و سربازان اسلام در موقع جنگ و نبرد خود را ملزم به اجراء اصول عدالت نمى‏دانسته‏اند.ولى جريان فوق و امثال آن كه در صفحات تاريخ ثبت گرديده است، گواه گويايى بر دروغ‏پردازى آنان مى‏باشد.زيرا پيامبر در سخت‏ترين لحظات، لحظاتى كه سربازان فداكار وى با مرگ و گرسنگى دست‏به گريبان بودند، اجازه نمى‏دهد چوپان گله به صاحبان يهودى خود خيانت ورزد، در صورتى كه مى‏توانست همه آنها را يكجا مصادره كند.

روزي تو را در باورم جا مي دهم با عشق
دل را به دست موج دريا مي دهم با عشق

درشعر هايم مي كشم تصوير چشمت را
ابيات خود هديه به دنيا مي دهم با عشق

شايد كه آرامش بگيرد قلب تنهايت
تن را به دستان توانا مي دهم با عشق

با آسمان طرحي برايت مي زنم در دل
رنگ صفا بر آينه ها مي دهم با عشق

در هر غزل با يك بغل احساس دلتنگي
گل بوسه ها ي نازو زيبا مي دهم با عشق

هر قافيه تكرار يك احساس پر درديست
در هر نگاهت باز امضا مي دهم با عشق