کد آمارگیر

در اين حالت كه گرسنگى شديد، بر مسلمانان مستولى گرديده بود و آنان با خوردن گوشت‏حيواناتى كه خوردن آنها مكروه است، گرسنگى را برطرف مى‏كردند، چوپان سياه چهره‏اى كه براى يهوديان گله‏دارى مى‏كرد، حضور پيامبر شرفياب گرديد و درخواست نمود كه حقيقت اسلام را بر او عرضه بدارد.او در همان جلسه بر اثر سخنان نافذ پيامبر ايمان آورد، و گفت: اين گوسفندان همگى در دست من امانت است، و اكنون كه رابطه من با صاحبان گوسفندان بريده شد، تكليف من چيست؟ !

پيامبر در برابر ديدگان صدها سرباز گرسنه، با كمال صراحت فرمود: «در آئين ما خيانت‏به امانت‏يكى از بزرگترين جرمها است.بر تو لازم است همه گوسفندان را تا در قلعه ببرى و همه را به دست صاحبانشان برسانى‏» .او دستور پيامبر را اطاعت نمود و بلافاصله در جنگ شركت كرد و در راه اسلام جام شهادت نوشيد. ⁽¹¹⁾

آرى، پيامبر نه تنها در دوران جوانى، لقب «امين‏» گرفته بود، بلكه در تمام حالات امين و درستكار بود.در تمام دوران محاصره، رفت و آمد گله‏هاى قلعه، در صبح و عصر، كاملا آزاد بود، و يك نفر از مسلمانان در فكر ربودن گوسفندان دشمن نبود. زيرا آنان در پرتو تعاليم عالى رهبر خود، امين و درستكار بار آمده بودند.تنها يك روز كه گرسنگى شديدى بر همه آنها غالب گرديده بود، دستور داد، دو راس گوسفند از گله بگيرند، و باقيمانده را رها كنند، تا آزادانه وارد دژ شوند، و اگر اضطرار شديد در كار نبود، هرگز دست‏به چنين كار نميزد.از اينرو، هر موقع شكايت‏سربازان خود را از گرسنگى مى‏شنيد، دست‏به دعا بلند مى‏كرد و مى‏گفت: بارالها! دژى كه مركز غذا است، به روى سربازان بگشا و هرگز اجازه نمى‏داد، بدون فتح و پيروزى به اموال مردم دستبرد زنند. ⁽¹²⁾

با در نظر گرفتن اين مراتب، غرض‏ورزى گروهى از خاورشناسان تاريخ معاصر روشن مى‏گردد.آنان براى كوچك كردن اهداف عالى اسلام، سعى مى‏كنند اثبات كنند كه نبردهاى اسلام براى غارتگرى و گردآوردن غنائم بوده و سربازان اسلام در موقع جنگ و نبرد خود را ملزم به اجراء اصول عدالت نمى‏دانسته‏اند.ولى جريان فوق و امثال آن كه در صفحات تاريخ ثبت گرديده است، گواه گويايى بر دروغ‏پردازى آنان مى‏باشد.زيرا پيامبر در سخت‏ترين لحظات، لحظاتى كه سربازان فداكار وى با مرگ و گرسنگى دست‏به گريبان بودند، اجازه نمى‏دهد چوپان گله به صاحبان يهودى خود خيانت ورزد، در صورتى كه مى‏توانست همه آنها را يكجا مصادره كند.