بسم الله الرحمن الرحيم
ماهي كه در آن عشق آفريده شد و مردانگي و شرف در عطش عشق به حسين معنا گرفت
ماهي كه هيچ واژه اي گنجايش اندوه بي كرانه ي آن را ندارد
ماهي كه هر ساله خون خدا را بر آسمان دنيا مي پاشد تا ابرهاي روزمره سرخي آفتاب را نپوشاند
محرم ماه فرياد و ماه بيداري و پايداري است
محرم ماهي كه تمام تاريخ وام دار يك نيم روز آن است
ماهي كه خاك و خون و آتش و عطش و مشك و تير، رازهاي سر به مهر آنند
ماهي كه هفتاد و دو آيه ي سرخ بر صحيفه ي دل ها نازل شد و هفتاد و دو كهكشان در مدار هستي قرار گرفت
محرم؛ آمدي و عقده هاي دل ما را در برابر عشق به حسين باز كردي
محرم؛ تو طوافي عرفاني هستي در حريم هفتاد و دو نام آسماني
محرم؛ ماه دخيل بستن دل به سقاخانه هاي اشك است
باز محرمي ديگر و شور و شوقي ديگر، بعد از مدت ها چشم هايمان عاشقانگي
از سر مي گيرند و دست هايمان به تمناي عشق باز مي شوند
كيست كه آزاده باشد و محرم را به سوگ ننشيند؟!
محرم فصل آشنا شدن با خوبي هاست و فصل عاشقي كردن به حسين است
پس كيست كه حسين را چراغ راهش كند و در بيراهه هاي پر پيچ و خم گم شود؟
كيست كه گوش جان بسپارد و نام تو را اي حسين (ع) در هياهوي فرات نشنود؟