ابو محمد مصلح عبدالله مشهور به سعدي شيرازي و مشرف الدين شاعر و نويسنده پارسي گوي ايراني است.
شهرتش بيشتر به خاطر نظم و نثر آهنگين،گيرا و قوي است.مقامش نزد اهل ادب آن چنان بالاست كه به او استاد سخن گويند.
آثار معروفش گلستان در نثر وبوستان در بحر متقارب و نيز غزليات اوست.
در شيراز متولد شد ،پدرش در دستگاه ديواني اتابك سعدبن زنگي فرمانرواي فارس بود.(طبق نظري)
علاقه زيادي به مكتب و آموختن داشت.هنگام نوجواني به پژوهش و دين و دانش علاقه زيادي نشان مي داد.در زمان حمله سلطان غياث الدين به شيراز (627)مجبور به ترك شيراز شد و به مدرسه نظاميه بغداد رفت و از آموزه هاي جناب محمد غزالي بهره برد.
او استادان ديگري هم داشت از قبيل شهاب الدين عمر سهروردي.
سعدي در سال 655قمري به شيراز بازگشت.