بعد از مرگم گرماي دستانم را
حس نخواهي كرد...
دستاني كه شب و روز رو به آسمان براي لبخندت دعا مي كردند...
بعد از مرگم صدايم را نخواهي شنيد....
صدايي كه گرچه از غم پر بود اما
شنيده مي شد تا بگويد:
"دوستت دارم"
بعد از مرگم خوابم را نخواهي ديد....
خوابي كه شايد ديدنش براي من
آرزويم بود و اميد چشم بر هم گذاشتنم....
بعد از مرگم رد پايم را پيدا نخواهي كرد....
رد پايي كه همواره سكوت
شب را مي شكست تا مطمئن شود تو در آرامش خواهي بود....