آيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخيلٍ وَ أَعْنابٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ لَهُ فيها مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ وَ أَصابَهُ الْكِبَرُ وَ لَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفاءُ فَأَصابَها إِعْصارٌ فيهِ نارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذالِكَ يُبَيِّنُ اللهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ
آيا كسى از شما دوست دارد كه باغى از درختان خرما و انگور داشته باشد كه از پاى درختان آن، نهرها بگذرد، و براى او در آن (باغ)، از هر گونه ميوه اى وجود داشته باشد، و در حالى كه به سنّ پيرى رسيده و فرزندانى ناتوان دارد; گردبادى (شديد)، كه در آن آتش (سوزانى) است، به آن برخورد كند و (شعله ور گردد) و بسوزد؟! (همين طور است حال كسانى كه انفاقهاى خود را، با ريا و منّت و آزار، باطل مى كنند.) اين چنين خداوند آيات خود را براى شما آشكار مى سازد; شايد بينديشيد (و راه حق را بيابيد)!
سوره بقره آيه 266